Pierwsza żona taty związała się z innym mężczyzną. Po rozwodzie tata zostawił jej mieszkanie, chociaż zgodnie z prawem połowa mieszkania należała do niego. Pierwsza żona urodziła drugie dziecko i przestała zajmować się starszą córką. Wtedy tata zabrał Anię do nas. Później moja mama postanowiła zameldować ją w naszym domu.
Przez całe dzieciństwo Ania miała wszystko, czego potrzebowała. Mama uczyła ją gotować, szyć, szukała dla niej dodatkowe ciekawe zajęcia i traktowała ją jak własną córkę. Byłam wtedy jeszcze mała.
Kiedy Ania skończyła 18 lat, zamieszkała ze swoim chłopakiem, a później zaszła w ciążę. Chłopak zostawił ją z dzieckiem. Biologiczna matka nie pozwoliła jej wrócić do domu, więc Ania przyszła do nas. Cóż zrobić...
Przecież nie można zostawić młodej matki z dzieckiem na ulicy, prawda? Babcia kochała wnuka całym sercem, opiekowała się zarówno nim, jak i pomagała jego matce przez kolejne dwa lata. Potem Ania zaczęła spotykać się z przyjacielem ze studiów. Oświadczył się jej i zaczęli przygotowania do ślubu.
Moja mama kupiła Ani wspaniałą suknię ślubną. Pomogła zorganizować przyjęcie tak, aby wszystko wyglądało jak w bajce. Razem z ojcem przygotowali prezent na ślub. Wydawało się, że najbardziej na tym przyjęciu zależało mamie.
Była naprawdę szczęśliwa z powodu Ani i chciała, aby wszyscy zapamiętali to przyjęcie. Owszem, udało się osiągnąć ten cel, ale nie w taki sposób, w jaki wszyscy oczekiwali. W międzyczasie Ania i jej przyszły mąż planowali swój miesiąc miodowy. Zarezerwowali bilety do Turcji, więc Ania poprosiła moją mamę, by zaopiekowała się wnukiem. Czy mogła odmówić?
Dopiero kiedy doszło do zaproszenia na ślub, Ania poprosiła tatę, żeby przyszedł bez mamy, sam. Bardzo się zdenerwował i powiedział, że nie przyjdzie. Ale mama przekonała go, żeby poszedł i złożył gratulacje córce. Poszedł więc na ślub Ani, wręczył jej kopertę z pieniędzmi i wrócił do domu.
Dwa tygodnie później Ania przyszła z synem, jakby nic się nie stało i przypomniała matce o umowie. Zaczęła mówić co lubi jeść dziecko, lecz mama z trudem powstrzymywała łzy. Dziecko Ani zapewne zostałoby z nami, gdyby wtedy taty nie było w domu. Kiedy dowiedział się, że przyszła Ania, kazał jej opuścić ich mieszkanie.
Wtedy Ania zadzwoniła do niego i przypomniała mu, że jest tu zameldowana i może zostać w naszym domu tak długo, jak będzie chciała. Tata był wściekły, więc zadzwonił do swojej byłej żony i zmusił ją, by przemówiła do rozsądku niewdzięcznej córce, w przeciwnym razie sprzeda swoją część mieszkania, w którym mieszka mama Ani ze swoją rodziną.
Finalnie tata obarcza winą samego siebie. Uważa, że Ania jest rozpieszczona. Gdyby przyjeżdżał tylko na weekendy, być może córka byłaby bardziej wdzięczna”.
Główne zdjęcie: planet
