Wszyscy wiedzą, że cukinia jest rośliną wydajną, opłacalną i niezbyt pracochłonną. Wszystko to jest prawdą, jeśli wiesz, jakimi prostymi metodami osiągnąć dobre zdrowie roślin, a co za tym idzie obfite plony.
Zasadzać cukinię, podobnie jak jej krewnych - dynie, arbuzy i melony – najlepiej jest na ciepłe grządki lub na specjalnie przygotowane - użyźnione organicznym humusem, słomą, skoszoną trawą lub ściółką. Warstwę organiczną pokrywają żyzną glebą o grubości 20-25 cm, wykonują dziury i wysadzają wykiełkowane nasiona roślin lub sadzonki. Należy pamiętać, że gleba w takiej strukturze szybko wysycha i wymaga codziennego podlewania.
Przez dwa tygodnie konieczne jest ścisłe monitorowanie, aby młode rośliny miały wystarczająco wilgoci. Później, gdy korzenie przebiją warstwę słomy i dotrą do gleby, same znajdą wilgoć, a podlewanie wtedy musi być rzadkie, ale obfite.
Woda do podlewania cukinii nie powinna być zimna, jest to konieczne, w przeciwnym razie mozliwe jest wystąpienie chorób.
Aby poprawić cyrkulację powietrza, dolne (stare) żółknące liście roślin należy odciąć przy samej łodydze.
Nie pozostawiaj owoców na krzaku, jeśli osiągnęły długość 25-30 cm. Zbierając plony w odpowiednim czasie, osiągniemy ciągłe obfite owocowanie, a pozostawiając warzywa do dojrzewania na krzakach, znacznie zmniejszamy wydajność.
Jeśli użyźniliśmy miejsce sadzenia warstwą substancji organicznych, wówczas nawożenie nie jest wymagane. Jeśli jednak cukinia została wysiana i wyhodowana na zwykłej glebie, wymagane będą 2 nawożenia:
1. W okresie wzrostu liści dodajemy nawóz azotowy lub zielony napar, napar dziewanny (litr naparu na wiadro wody)
2. Podczas tworzenia zalążni dodajemy nawóz w postaci superfosfatu (2 łyżki na wiadro wody). Wlej 5 litrów roztworu pod jedną roślinę (nie na liście).
Główne zdjęcie: google.com
