Ptaki mogą się pochwalić umiejętnością budowania gniazd ze wszystkiego, co zobaczą. Stosują różne materiały, od gałązek i trawy po glinę i muł. Zdarzają się też niezwykle nietypowe schronienia: np. żołny urządzają sobie gniazda pod ziemią, a dzioborożce zamurowują się w pniach drzew (dosłownie!).
Często ptaki zbierają futro zwierzaków, aby zrobić swoje gniazdo bardziej przytulnym. Ale skąd wziąć futro? Zazwyczaj ptaki szukają kawałków futra, które było zrzucone w związku ze zmianami pór roku, lub podkradają z martwych zwierząt - zwierzę nie będzie już potrzebowało ciepłej skóry i nie zaatakuje też małego ptaka. Ale sikory dwubarwne (Baeolophus bicolor) i ich bliscy krewni uznali, że proste metody nie są dla nich.
Nowe obserwacje ornitologów pokazują, że te sikory potrafią wyrywać futro z grzbietu różnych ssaków – całkiem żywych i dość niebezpiecznych. Czasem robią to ukradkiem, a czasem wprost, nie bojąc się drapieżników!
Source: youtube.com
„Sikorka, którą widziałem, podkradała futro szopa pracza - żywego szopa pracza z pazurami i zębami! I nie miał nic przeciwko temu, ponieważ nawet się nie obudził ”- Jeffrey Brown, ekolog z University of Illinois.
Source: yotube.com
Badacze mają istotne pytanie: po co narażać się na takie ryzyko i używać tak trudno dostępnych materiałów do budowy gniazd? Naukowcy uważają, że sekret tkwi w właściwościach futra drapieżników. To, jak mówią, nie tylko cenne futro - nie tylko doskonale ociepla gniazdo, ale może też chronić przed pasożytami, a także odstraszać potencjalnych wrogów.
Chociaż naukowcy zauważają, że będą potrzebne bardziej dogłębne badania, aby dowiedzieć się, czy tak jest w rzeczywistości. Wstępna analiza geograficzna zespołu sugeruje, że kleptotrichia (jak naukowcy nazwali kradzież futer z drapieżników) występuje częściej na wyższych szerokościach geograficznych. Oznacza to, że futro zbierane jest przede wszystkim w celu ocieplenia gniazd.
Source: youtube.com
„Nieoczekiwane interakcje, takie jak te, przypominają nam, że zwierzęta wykazują wszystkie rodzaje interesujących i często pomijanych zachowań i podkreślają znaczenie uważnych obserwacji natury, aby rzucić światło na zawiłości rządzące życiem zwierzęcych społeczności” – podsumowuje Pollock.
Główne zdjęcie: nat-geo.ru
