Myślę, że małżeństwo jest źle rozumiane. Ludzie myślą, że twoje życie się kończy. Internet słynie z memów gardzających małżeństwem i mnie też one śmieszą. Niektórzy ubóstwiają małżeństwo. Bajka. Długo i szczęśliwie. Dopełnianie siebie.
Wyszłam dziś z kościoła, byłam skupiona się na odebraniu dzieci ze żłobka i dotarciu do domu na lunch i drzemce.
Tłum szedł powoli, a ja szłam za nim, próbując wyjść tym samym wyjściem. Potem zobaczyłam tą parę. Zatrzymałam się, zaskoczona tym, co zobaczyłam. Nie chodziło mi jednak o to, jak słodko wyglądali. Myślałam jednak o życiu, którego ich tam doprowadziło - ręka w rękę, powoli pomagali sobie nawzajem w drodze do auta.
Myślałam o tym ile razy prawie się poddali; ile nocy szli spać źli, może nawet w innych pokojach. Myślałam o tym ile razy ona krzyczała za zostawienie garów w zlewie i ile razy jego nie obchodziło to, co ona uważała za ważne. Myślałam o tym ile wakacji spędzili ze swoimi rodzinami; ile prezentów sobie dali. Myślałam o tym czy mają dzieci, wnuki, prawnuki.
Myślałam o tym jak często głowili się, czy podjęli właściwe wybory; czy kiedykolwiek zastanawiali się, czy jest coś więcej. Myślałam o tym jak bardzo się skrzywdzą - nieumyślnie, a może czasem celowo. Myślałam o ich prawdziwym życiu - a nie życiu, o którym myślimy widząc pary. Wyglądające na szczęśliwsze niż myślimy, lepsze niż my. Wiem, że gdybym mogła z nimi porozmawiać, opowiedzieliby historie.
O tym, że śmiali się do łez i że, czasem tak mocno płakali, że nie wiedzieli, czy przestaną. O chwilach, które są jak czysta błogość, i trudnych chwilach. Wiem też, że gdybym zapytała ich, jakie są ich porady dla kogoś kto był jest w małżeństwie na tyle długo, by zobaczyć wzloty i upadki - odparli by coś takiego: Czekaj na lepsze życie.
Na wzloty i upadki, gdy miłość jest widoczna i gdy wydaje się, że już jej nie ma - po prostu wspierajcie się nawzajem. A gdy będziesz w naszym wieku i proste rzeczy jak dojście do samochodu po kościele będą trudne - wspierajcie się.
Główne zdjęcie: inspiremore.com
