Każdy z nas dąży do szczęścia. Niektórym się to udaje, inni spędzają całe życie, próbując znaleźć to, co uczyni ich szczęśliwymi.
Naukowcy od wielu lat badają kwestię szczęścia, a raczej to, dlaczego jedni ludzie mogą być szczęśliwi, a inni nie. Okazuje się, że intelektualiści są o wiele bardziej skłonni do poczucia braku szczęścia. A oto powody, dla których tak się dzieje.
Wysokie standardy. Tacy ludzie mają wyższe wymagania niż „zwykli” ludzie. Żądają od świata jak najwięcej i nie są gotowi zadowolić się tym, co mają. Dlatego o wiele trudniej jest im osiągnąć to, czego pragną.
Dokładna analiza. Analizują absolutnie wszystko: wydarzenia, ludzi, okoliczności itp. Wymaga to wiele wysiłku i energii, ale rezultaty bywają niezadowalające. „Zwykli” ludzie nie myślą o wszystkich problemach, o tym, jak ocalić świat, więc śpią spokojniej.
Umiejętności komunikacyjne. Mądrzy ludzie mówią zupełnie w inny sposób, więc „zwykli” ludzie rzadko ich rozumieją. Prowadzi to do problemów z komunikacją i zrozumieniem. Czasami trudno jest im znaleźć kogoś, z kim mogliby porozmawiać.
Niezadowolenie z rzeczywistości. Ci ludzie zawsze dążą do doskonałości, poszukują prawdziwego sensu życia, bujając w obłokach. Prawdziwa rzeczywistość jest dla nich nudna.
Problemy psychologiczne. Badania wykazują, że geniusze są bardziej podatni na problemy psychologiczne niż inni.
Dążenie do doskonałości. Intelektualiści dążą do ideału, dlatego są wobec siebie dość krytyczni. Innymi słowy, są stale niezadowoleni z siebie, z wyników, co sprawia, że są nieszczęśliwi.
Główne zdjęcie: turba-urba.org
